Thai Language - ชนิดของรูปประโยค

< ประโยคความเดียว : มีใจความสำคัญเพียงใจความเดียว (มีประธานเพียง ๑ ตัว และกริยา ๑ ตัว)

< ประโยคความรวม : ประโยคความเดียวตั้งแต่ ๒ ประโยคขึ้นไปมารวมกัน มีสันธานเป็นตัวเชื่อม หรือละสันธานไว้
ใจความของประโยคความรวม

= เนื้อความคล้อยตามกัน มักมีสันธานคำว่า และ แล้ว..ก็ มีข้อสังเกตคือ ประธาน ๒ ตัวทำกิริยาอย่างเดียวกัน หรือ ประธานตัวเดียวทำกิริยา ๒ อย่าง

คุณพ่อและคุณอาไปทำบุญที่วัด

(คุณพ่อไปทำบุญวัด , คุณอาไปทำบุญวัด)

= เนื้อความขัดแย้งกัน มักมีสันธานคำว่า แต่ แต่...ก็ กว่า...ก็ ถึง...ก็ มีข้อสังเกตคือ ประธาน ๒ ตัวทำกิริยาคนละอย่างกัน

มะพร้าวตื่นดกยาจกตื่นมี (ละสันธานคำว่า แต่)

= เนื้อความให้เลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง มักมีสันธานคำว่า หรือ มิฉะนั้น ไม่...ก็ มีข้อสังเกต คือ ในประโยคจะกำหนดตัวเลือกมาให้
เธอจะกินข้าวหรือไม่

มนุษย์ต้องทำมาหากินไม่เช่นนั้นก็ต้องอดตาย

(มนุษย์ต้องทำมาหากิน , มนุษย์ต้องอดตาย)

= เนื้อความเป็นเหตุเป็นผลกัน มักมีสันธานคำว่า เพราะ เพราะฉะนั้น จึง มีข้อสังเกตคือ ประโยคแรกจะเป็นประโยคเหตุ ประโยคหลังจะเป็นประโยคผล

(น้ำเน่า , ยุงชุม)
นักเรียนไม่ได้ทำการบ้านดังนั้นจึงไม่ไปโรงเรียน

(นักเรียนไม่ได้ทำการบ้าน , นักเรียนไม่ไปโรงเรียน

< ประโยคความซ้อน : ประโยคที่มีใจความสำคัญเพียงใจความเดียวประกอบด้วย ประโยคใจความสำคัญเป็นประโยคหลัก (มุขยประโยค) และมีประโยคขยายเป็นประโยคย่อย (อนุประโยค) มีข้อสังเกตคือ ประโยคความซ้อนก็คือประโยคความเดียวที่มีส่วนขยายเป็นประโยค

เพชรซึ่งรวมอยู่ในหมู่พลอยย่อมส่องแสงแวววาว

- เพชรย่อมส่องแสงแวววาว (ประโยคหลัก)

- เพชรรวมอยู่ในหมู่พลอย (ประโยคย่อย)

ข่าวคุณพ่อมาจากต่างประเทศทำให้ลูกๆดีใจ

- ข่าวทำให้ลูกๆดีใจ (ประโยคหลัก)

- คุณพ่อมาจากต่างประเทศ (ประโยคย่อยทำหน้าที่ขยายนาม)

- คนย่อมได้รับผลดี (ประโยคหลัก)

- คนทำดี (ประโยคย่อยทำหน้าที่เป็นบทประธาน)

- เด็กเดินริมถนน (ประโยคย่อยทำหน้าที่เป็นบทกรรม)