Home
เรื่องที่ ๑ : ภาษา
เรื่องที่ ๒ : เสียงในภาษา
เรื่องที่ ๓ : ลักษณะของภาษาไทย
เรื่องที่ ๔ : อิทธิพลของภาษาต่างประเทศ
เรื่องที่ ๕ : การสร้างคำ
เรื่องที่ ๖ : กลุ่มคำ
เรื่องที่ ๗ : ประโยค
=> ลักษณะรูปประโยค
=> เนื้อความของประโยค
=> ชนิดของรูปประโยค
=> แบบฝึกหัดเรื่องที่ ๗
ชนิดของรูปประโยค

ชนิดของประโยค

                   <  ประโยคความเดียว   :     มีใจความสำคัญเพียงใจความเดียว  (มีประธานเพียง     ตัว   และกริยา    ตัว)

                             ปลาหมอตายเพราะปาก

                             ฉันไปโรงเรียน

                                                                      

                   <  ประโยคความรวม    :     ประโยคความเดียวตั้งแต่    ประโยคขึ้นไปมารวมกัน  มีสันธานเป็นตัวเชื่อม  หรือละสันธานไว้         
                      ใจความของประโยคความรวม                                    

                         =   เนื้อความคล้อยตามกัน     มักมีสันธานคำว่า   และ   แล้ว..ก็     มีข้อสังเกตคือ  ประธาน    ตัวทำกิริยาอย่างเดียวกัน  หรือ ประธานตัวเดียวทำกิริยา      อย่าง

                                   คุณพ่อและคุณอาไปทำบุญที่วัด

                                   (คุณพ่อไปทำบุญวัด  ,  คุณอาไปทำบุญวัด)

                                   ฉันกินข้าวแล้วก็นอน

                                    (ฉันกินข้าว  ,  ฉันนอน)

 

                         =   เนื้อความขัดแย้งกัน     มักมีสันธานคำว่า   แต่    แต่...ก็    กว่า...ก็   ถึง...ก็    มีข้อสังเกตคือ  ประธาน    ตัวทำกิริยาคนละอย่างกัน

                                     กว่าถั่วจะสุกงาก็ไหม้

                                     (ถั่วสุก  ,  งาไหม้)

                                     มะพร้าวตื่นดกยาจกตื่นมี  (ละสันธานคำว่า แต่)

                                     (มะพร้าวตื่นดก  ,  ยาจกตื่นมี)

 

                         =   เนื้อความให้เลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง     มักมีสันธานคำว่า   หรือ   มิฉะนั้น   ไม่...ก็   มีข้อสังเกต คือ ในประโยคจะกำหนดตัวเลือกมาให้  
                                   เธอจะกินข้าวหรือไม่

                                   (เธอกินข้าว  ,  เธอไม่กินข้าว)

                                    มนุษย์ต้องทำมาหากินไม่เช่นนั้นก็ต้องอดตาย

                                    (มนุษย์ต้องทำมาหากิน  ,  มนุษย์ต้องอดตาย)

 

                           =   เนื้อความเป็นเหตุเป็นผลกัน     มักมีสันธานคำว่า   เพราะ   เพราะฉะนั้น    จึง     มีข้อสังเกตคือ  ประโยคแรกจะเป็นประโยคเหตุ  ประโยคหลังจะเป็นประโยคผล

                                     เพราะน้ำเน่ายุงจึงชุม        

                                      (น้ำเน่า  ,  ยุงชุม)
                                      นักเรียนไม่ได้ทำการบ้านดังนั้นจึงไม่ไปโรงเรียน

                                      (นักเรียนไม่ได้ทำการบ้าน  ,  นักเรียนไม่ไปโรงเรียน

                                                                   

                   <  ประโยคความซ้อน   :     ประโยคที่มีใจความสำคัญเพียงใจความเดียวประกอบด้วย  ประโยคใจความสำคัญเป็นประโยคหลัก (มุขยประโยค)   และมีประโยคขยายเป็นประโยคย่อย   (อนุประโยค)  มีข้อสังเกตคือ   ประโยคความซ้อนก็คือประโยคความเดียวที่มีส่วนขยายเป็นประโยค

                           เพชรซึ่งรวมอยู่ในหมู่พลอยย่อมส่องแสงแวววาว                      

                                -  เพชรย่อมส่องแสงแวววาว    (ประโยคหลัก)

                                -  เพชรรวมอยู่ในหมู่พลอย      (ประโยคย่อย)

                            เขาวิ่งเร็วจนฉันตามไม่ทัน

                                 -  เขาวิ่งเร็ว     (ประโยคหลัก)

                                 -  ฉันตามไม่ทัน    (ประโยคย่อย)

                            ยุงชุมเพราะน้ำเน่า

                                 -  ยุงชุม     (ประโยคหลัก)

                                 -  น้ำเน่า     (ประโยคย่อย)

                            ข่าวคุณพ่อมาจากต่างประเทศทำให้ลูกๆดีใจ

                                 -  ข่าวทำให้ลูกๆดีใจ    (ประโยคหลัก)

                                 -  คุณพ่อมาจากต่างประเทศ    (ประโยคย่อยทำหน้าที่ขยายนาม)       

                            คนทำดีย่อมได้รับผลดี

                                 -  คนย่อมได้รับผลดี     (ประโยคหลัก)

                                 -  คนทำดี       (ประโยคย่อยทำหน้าที่เป็นบทประธาน)        

                            ฉันเห็นเด็กเดินริมถนน

                                  -  ฉันเห็นเด็ก      (ประโยคหลัก)

                                  -  เด็กเดินริมถนน     (ประโยคย่อยทำหน้าที่เป็นบทกรรม)
                                                                    


This website was created for free with Own-Free-Website.com. Would you also like to have your own website?
Sign up for free