ภาษามีการเปลี่ยนแปลง

          ๑.   กร่อนเสียง

                       หมากม่วง             ð         มะม่วง

                       หมากขาม             ð         มะขาม

                       หมากยม               ð          มะยม

                       ตาวัน                    ð          ตะวัน

                       ตาปู                      ð          ตะปู

                       สายเอว                ð          สะเอว

                       สายดือ                 ð          สะดือ

                       สายดึง                  ð         สะดึง

                       ฉันนี้                     ð         ฉะนี้

                       ฉันนั้น                 ð          ฉะนั้น

                       สาวใภ้                 ð          สะใภ้

                       ตัวขาบ                 ð          ตะขาบ

                       ต้นเคียน              ð          ตะเคียน

                       อันหนึ่ง               ð         อนึ่ง

 
          ๒.  กลมกลืนเสียง

                        อย่างนี้        ð     อย่างงี้       ð    ยังงี้

                        อย่างนั้น     ð     อย่างงั้น    ð   อย่างงั้น

                        อย่างไร       ð     อย่างไง     ð   ยังไง

          ๓.   เติมเสียง

                        โดด             ð          กระโดด

                         ทำ               ð          กระทำ  

                         ชิด              ð          ประชิด

                         ท้วง            ð          ประท้วง

          ๔.   กลายความหมาย

                          อาทิ(แรก,ต้น)       ð          เช่น

                          กาลี(หญิงผิวดำ)   ð          คนชั่ว

                       
         ๕.   เปลี่ยนตัวสะกดการันต์

                          เสพ ,  เสพย์           ð          เสพ

สาเหตุที่ทำให้ภาษามีการเปลี่ยนแปลง