ลักษณะของภาษาจีน

          ภาษาจีน เป็นตระกูลคำโดดเช่นเดียวกับภาษาไทย   มีระดับเสียงวรรณยุกต์     เช่นคำว่า   ก๊ก (หมู่,เหล่า)    ก้อง(บรรณาการ)   กงเต็ก(การทำบุญให้แก่คนตาย)    เกี๊ยะ(เกือกไม้)    เกี้ยว(คานหาม)  เก๋ง(เรือนมีหลังคาแบบจีน)    เซียน(ผู้วิเศษ)    เซ้ง(ขาย)    เขียม(ประหยัด)    โสหุ้ย(ค่าใช้จ่าย)    เจี๊ยบ(เย็น)    เอี๊ยม(ผ้าคาดอกเด็ก)    เอี่ยว(มีส่วน)    ตื้อ(แน่น)    ต๋ง(ค่าภาษี)    โละ(ตัดทิ้ง)